the sun sets on the war, the day breaks and everything is new...

aslında sözün özü, bok gibiyim.

ruhumu emmişler gibi.

biliyorum hakkım yok, böyle olmamalıyım, güçlü olmalıyım...

ama nasıl?

dedem gitti.

düşünüyorum da belki de beni hiç yargılamadan seven tek insandı hayatımdaki.. kendimi açıklamaya gerek duymadan koşabileceğim tek insan..

sanki bir umut, bir inat toprağa bağlandığım, tutunduğum köklerim kopuyor gibi oldu şu bir kaç gündür... sanki artık çürüyecekmişim gibi, susuz, besinsiz..

ve üzerinden biraz daha zaman geçince herşeyin monotona geri döneceği gerçeğiyse canımı hepsinden çok yakıyor. şimdiden başladı bile..

hayat durdu, belli bi süreliğine pause'a alındı herşey ama şimdi saatler tıkır tıkır işlemeye devam ediyor. sabah kalkıp işe-okula yetişmeye çalışan insanların arasına karışıyoruz.. karışmalıyız.. sanki hiç acı çekmezmişiz gibi suratlarımızda her günkü sıradan ifadeyle. oysa eksildik.

alışmak garip şey; hem lanetimiz, hem de kaçışımız, kurtarıcımız..

ve bütün bu çelişkiler başımı döndürüyor... çünkü öyle bir noktaya geldim ki, artık hayat hakkında, hayatım hakkında herhangi bir yargıya varamıyorum.. "saçma" diyebiliyorum yalnızca. saçma.

şimdi nasıl olacak, nasıl yapacağız onu da bilmiyorum. beni ben yapan şeyler vardı hani, gözlerimi kapatınca beliren görüntüler, onların çoğunun anlamı kalmadı artık. hayatımdaki koca bir gerçeklik daha, hayal ürününe, anıya dönüştü.

kocaman kalabalık bolca gülen bir aileydik biz ve onsuz canlandıramıyorum kafamda..

hayat çok boktan edebiyatı yapmak istemesem de, mecbur kalıyorum. can sıkıcı olduğumun farkındayım sadece kendimi ifade etmek için başka cümleler bulamıyorum. eskiden en azından yaşadıklarımla dalga geçip gülebilirdim, şimdi o kadar yalnızım ki bunu da yapamıyorum..

olmuyor..

her şey yavan, her şey yanlış geliyor.

genelgeçer bir doğrum olamadığını söylemişken bunları düşünmem de ilginç değil mi.. mantıksız davranıyorum yine.. buraya yazmakla yaptığım gibi.

bişeyler yapmalı artık.. saçmalamayı bırakmalı, büyümeli artık...

başka biri olmalı.. beklemeyen, beklemekle harcamayan biri..