Stéphanie: [to Stéphane] You have a serious problem of distorting reality. You could sleep with the entire planet and still feel rejected.

the science of sleep, 2006

cok sey sasirtmiyo beni artik, sanki bi baloncugun icindeyim ve cogu sey onu gecemeyip bana ulasmiyo bile, ama sasirticak bi sey oldugunda ya cok seviniyorum ya da sarsiliyorum hala, en son david bowie'nin sarkisini dinledigimde sasirdim mesela, bazi seyler nasil boyle guzel ifade edilebiliyo ki diye, simdi yine sasiriyorum cunku fark ediyorum ki ne kadar ileri giderse gitsin, isterse seneler gecsin o duvarlari asamiyo insan, aslinda herkes kendi baloncugunun icinde yasiyo, ve tanidigim birine butun samimiyetimle hak veriyorum ki guven denilen sey bi sacmalik, surekli surekli abarttigim

ve hikayenin tam burasinda bir mucizeye ihtiyac vardi
tanrilarin ufak bir yonlendirmesine
hani adam tesadufen biriyle konusur ve aydinlanir
kiz bir ruya gorur ve aglayarak uyanir
(her gun degil)
sonra taslar yuvarlanir birdenbire
hizla yatagini bulur su
ve dunya donmeye baslamistir artik
cok ozlendigin gunlerin hakki verilmeye.

her sey olmasi gerektigi gibidir kusursuz olmak yerine
kosar yine karanlik cikmaz sokaklara
el yordamiyla seni arar
yaninda huzunlu asik bir kalabalik
dusup dizleri kanadikca mutlu olur
seni bulur yeniden kusurlu olur
cunku biliyorsun kusursuzdur yalnizlik

cunku eger soylersen gercek olur
bunu herkes bilir
soylenmemis her sey reddedilebilir
olmamis gibi davranilabilir
unutmak kolaylasir boylece

soylemiyorum ben de artik
soylemeyecegim
dilimin ucuna gelecek ismin
ben susacagim
susarken bazen
'elinden baskalari tutacak' dedigin gunu
ve ilk elimi tutusunu hatirlayacagim
koprude yuruyusumuzu

bu kadari mazur gorulur sanirim
biraz telasli ve hizli adimlarimiz
yurumeye dikkatimi veremiyorum
ayni anda nasil karanlik ve nasil parlak gece bilemezsin

el eleyiz koprude yuruyoruz

biraz gorkemli gibi

yanimizdan insanlar geciyor
ben sadece isiklari ve seni goruyorum
senden habersizim seninle yuruyorum
iste her sey tam orada basliyor
peki
simdi bunu yalniz ben biliyorum

oyleyse gercek mi degil mi kim soyleyebilir
dusun ki cilginin biri tarafindan kurgulanmis ve
bir sekilde aklimdalar
zaten o kopruyu de yiktilar

bu gece de uyuyamiyorum. radyoyu actim, karanlikta uzaniyorum. seni nasil ozledigimi unutup var olmayi hatirlamaya calisiyorum. cunku bazi geceler, hicbir seyin yarari yok hala. oyle paramparca ki icim, biraz bile iyilesmedi. ustunden bi gun bile gecmedi. tek kelime konusalim istemiyorum, sadece susup sana kosmak istiyorum sevgilim. kosup sarilmak. belki biraz aglamak. baska bi sey istemiyorum. sonlarda da baslangiclarda oldugum kadar kotuyum. bi gun gecicegini bilsem de beceremiyorum iste. istemiyorum belki. icinde oldugun sayisiz ruya gordum, hala goruyorum. sen bilmiyorsun. ruya mi goruyorum g., inanamiyorum buna diyorum. sefkatli sesinle iyiyiz biz bebegim, diyip sariliyorsun. hemen inaniyorum sana. sana inanmaktan baska bi arzum yok. uyaniyorum sonra birden. hatirliyorum ki sensizim. ve oyle kalacagim cunku sen bensiz daha iyisin. iste o gunler cok zor geciyor.