bugün neredeyse mutlu uyandım. seni rüyamda görmüştüm. konsere mi gidiyorduk ne, sanki bir bira paylaşıyorduk. eski günlerdeki gibi. sonra gündelik şeyler işte, senin parçalarını taşıyan o belirsiz bulutlar dağıldı yavaş yavaş, geriye sensiz bir gün ve azap kaldı yine.
benim sanki hala tek mesaim sensin.
şule öncü şunu demiş: "hastalığını hastalanmadan iyileşmeni iyileşemezsin." ama bende olan şey sadece "sen" hastalığı hala. iyileşme belirtisi göstermiyorum henüz. sahi sen iyileştin mi?
yazdıklarını okudum, bir şeyler ve bir şeyler hakkında. seni yine özledim. sonra flört'ten "bir tek sen gelmedin" açtım.
birbirimize ayıplar ettik. ama bazı şeyler çok koyuyor hala bana. benden vazgeçebilişin, en çok.
isterdim ki biz değişmeden, dünyalarımız değişmeden, başka insanlara dönüşmeden, gel, gel, gel artık..

"benimki bir beklenti değil
gökyüzü mavidir değişmez"