26 Nisan 2015 Pazar
simdi, bir otobusun en arka koltugunda, aksam vakti, rahatsiz bir yolculukta, siirsellikten bahsetmek kimin aklina gelir, ama oyle siirsel ki her sey, ve iste yine senin sayende, kulaklarimda glenn gould var, ve karanlik iyi ki sakliyor yuzumu, keske gelip anlatabilsem sana, her seyi tek tek anlatabilsem, gozlerindeki o donuklugu gormesem, o guzel gozlerindeki.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
buna denk geldim de, glenn gould dinledim ömrümde ilk defa. değeceğini hissetmiştim, değdi de. insan böyle anlarda sanki yan bir pencereden eğiliyor da, o hissiyatı bir yerinden öylece gözlemliyor, o yaşantıya dokunamiyor olsa da o yaşantı ona dokunabiliyor gibi. işte şimdi böyle şeyler geçti aklımdan. işte böylece de paylaştım. neşeli bir gün dileyerek uzaklasiyorum. yanıma gould'u da katarak ve naif bir teşekkürle!
YanıtlaSilben tesekkur ederim, mutlu oldum. (:
Sil