why do we fall, bruce?

merhaba. yine issizligin doruk noktalarinda gezindigim bir gundu. tam yapicak bi sey kalmadi, artik ders calisiyim derken tv'de batman'in cizgi filmine denk geldim. acayip kotu bi cizgi filmdi ki batman favori comicbook karakterimdir. neyse, kendimi dark knight rises'i izlerken buldum sonra. christopher nolan bir sekilde bana ilham vermeyi basariyor her zaman. yani boyle kisir, boktan, ise yaramaz bir gunde bile. o klise "vazgecme, ayaga kalk ve devam et" mesajini her nasilsa insana hic de klise gelmeyen bir sekilde veriyor. ya da bana oyle geliyor ne bileyim. iyi hissettim kendimi iste. bu arada filmin sonunda alfred'le bruce'un o kafede karsilasacagini daha alfred ilk kez ordan bahsederken tahmin etmistim. *clap clap clap* bi de keske herkesin bir alfred'i olsa. mesela zor gunlerin ustesinden gelip de, cook uzak bir yerlerde karsilasip konusmadan, gozleriyle selamlasacagi bir alfred'i olsa herkesin.